Masa 1

Daniel odasıdna oturuyordu. Etrafına bakındı. Odası çok dağınıktı. Fakat canı hiçte toplamak istemiyordu. Dışarıya çıktı. Bahçede ağaçların altına oturdu ve düşünmeye başladı. Canı çok s ıkılıyordu. Ama ne yapacağını biliyordu. Biraz çatlak kazana gidip bir şeyler yese iyi gelirdi belki. Aslında amin değildi. Ama bu düşüncesini farkettiğinde çoktan çatlak kazana gitmek için yola çıkmıştı. Yolda herkez acele acele bir yerlere gidiyordu. Bu gün herkezin işimi vardı ne..

Daniel çatlak kazana gelmişti. Önce şöyle bir içeriyi kontrol etti. Orada bi kız vardı. Daha önce bir kaç kere görmüştü. ''Gidip yanına otursam, tanışsam mı acaba?'' diye içinden geçiriyordu. Ama buna bir türlü cesaret edemiyordu. tanımadığı etmedği bir kızdı.''Ya olmaz derse'' diye geçiriyordu içinden. Bir kızın oturduğu masaya bakıyor, birde önüne bakıyordu.

Kızın oturduğu masanın yanında kocaman bir ağaç vardı. Üstünde birkaç kıpkırmızı elması bile vardı. Bu ağacı çok severdi. Masanın rengi kırmızıydı. Sandalyeleride aynı renkti. Kapıdan girince sol tarafta bulunan saksıdaki mor gülün karşısındaki masaydı bu.. Daniel cesaretlenmişti ağacı görünce.

Çatlak kazana girdi. Masanın yanına giderek:''Oturabilirimiym?'' diye sordu. Çok utandığı için kızın yüzüne bakamıyordu. Kızdan cevap bekliyordu.

Kız evet demişti. Dan oturdu. Ama kız kitap okuyordu. Arada ir yerlerin altını çiziyordu. Dan etrafına bakınırken birden kız:" İşte buradasın... Aguamenti" diye mırıldandı. Demek aradığı şeyi bulmuştu. Dan içini çekti. Yan taraftaki çiçek bahçesine bakıyordu. İnsanın içini açıyordu bahçe. Rengarenk Gülleri vardı. Ama hepsi uzaktan dikensiz görünüyordu. Güllerin içinde kır çiçekleride vardı. Ne güzel bir ortamdı. Güllerin kokusu daha oturdukları masaya kadar geliyordu. sonra Dan önüne döndü. Yanından geçen garsona : ''bir pasta alabilirmiyim'' demişti. Pastası geldi ve yemeye başladı.

Masada derin bir sessizlik vardı. bu sessiz ortamı kız şöyle bozdu: " Ben Veronica... Hangi binaya gitmek istiyorsun? Ben Ravenclaw'a..." demişti. Demek ravenclaw istiyordu. Güzel bir binaydı. Zekiler hep ravenclawda olurdu.. Yani öyle derlerdi. Ddemekki kız zekiydi. Zten burda bile kitap okumasından belliydi. Bunları düşündükten sonra Dan: ''Ben Daniel. Ben sLytherin istiyorum.İnşallah Slytherin öğrencisi olurum..'' diyorrdu. Kızın Adı Veronicay'dı. Okuldan bir arkadaşı olmuştu Daniel'in.

Daha sonra Dan: ''Neden Ravenclaw?'' diye sordu. Kız kitap okurken bölmüştü. Ama çok merak etmişti. Neden Ravgenclaw da Hufflepuf Değildiki. Merak konusu bir şeydi tabi bu. VeroniCA'DAN CEVAP BEKLİYORDU.

Kızdan cevap bekliyordu. Bir yandanda çikolatalı, Üsyünde çikolata parçakarlı bulunan pastasından yiyordu. Kız düşünüyordu. Bir yandanda elindeki gül yaprağını parçalıyordu. Birden: "Bilmem... Olmazsa Slytherin. Tarafsız olmak için biraz, keşke yaramazlar için bir bina olsa..." demişti. Demekki Alytherinde düşünüyordu. Belli olmazdı belki bina arkadaşı olurlardı. Ama Daniel Ravenclarlılarıda severdi. Daha sonra oda bir soru sordu:"Peki, sen niye Slytherin?" Daniel illede slytherini istiyordu. Çünkü slytherin özelliklerine uyan bir binaydı. Sinsi planlar düşünen bir çocuktu Daniel. bu yüzdende slytherini severdi ve o binadan olmak isterdi. ''Slytherin.. Benim olmak istediğim bina. Çünkü özelliklerime uyan bir bina. Birde yeşil rengini severim'' dedi. Sonra birlikte gülmeye başladılar. Daniel'in gözleri yşil deyince palamıştı.

Daniel sonra etrafına bakındı ve pastasından yedi. Masada yine bir sessizlik oluştu. Daniel bu sessizliği bozacak bir soru bulmaya çalışıyordu. Ama soruyu bir türlü bulamıyordu. Kızda galiba soru bulamıyordu.