Karanlık Düşünceler[Kurgu Rp\'dir. Kimse gelmesin]

Not: Hilary-Lord Voldemort-Madeleine dışındakiler giremez..Okuyabilirsiniz..

Güneşin ilk ışıkları odasını doldururken, gözlerini araladı. Yeşil ve beyaz renklerin hükum sürdüğü odası her zamankinden daha da sıcaktı. İşlemeli yeşil örtüsünden sıyrılarak; yerdeki terliklerini giyindi. Pencereye doğru ilerleyerek perdeleri araladı. Hava oldukça sıcaktı. Üzerinde ki kırmızı gece cübbesiyle terlemişti. Homurdanarak beyaz dolabını yanına gidip; beyaz düz üstü elbisesini giyindi. Bugün ;Karanlık Lord ile toplantıları vardı. Hiç değilse evde oturmaktan daha iyi diye düşünerek cam kenarında ki oldukça büyük olan muggle makyaj malzemeleriyle dolu yere ilerleyerek orada düz sarı saçlarını taradı. Saçları her zamankinden daha canlıydı. Uzamışlardı... Ama kestirmeye niyeti yoktu. En önemli şeyiydi saçları... Muggle'lar gibi 'at kuyruğu' gibi modellerle topluyordu. Hoşuna giderdi muggle'lar... Onlara karşı beslediği mutlak bir nefret yoktu. Masasından kalkarak kahvaltıya inmek için uzun koridora çıktı. Eski atalarının portreleriyle doluydu. Çoğu uyuyordu. Uyanık olanlarsa hep bir ağızdan ona merhaba diyordu. Oysa sadece saygı için gülümsüyordu. Koridorun sonuna gelip uzun merdivenlere ulaştığında, malikanede bağırışlar duyuluyordu. "Aptal hayvan, ayağımın altında dolanmayı kes!" Sesler daha da yükselince bu kızgın sessi hemen tanıdı... Cinlerden nefret eden Lily... Merdivenlerden hızlıca inerken arkada ki portreler birbirlerine neler olduğunu sorup aşağıya izlemeye çalışıyordu. Kahverengi uzun masanın önünde durarak "Bu ne cüret? Malikanemde bu kadar ses çıkarmaya hakkınız yok Bayan Miyh." Gözlerinden ateşler saçarak kuzeninin misafirine bakıyordu. Çok sevdiği kuzeni aslında sırf, kadının ısrarlarıyla dolyısıyla onu eve almıştı. Madeleine ses çıkarmamıştı. Oysa bu şımarık kadının malikanelerinde dolanmasından hiç hoşnut değildi. Kadın kendini beğenmişin tekiydi. "Aptal ev cininiz yüzünden Bayan Black" Demişti kadın... Madeleine ona dudak bükerek baktı. Yüksek sesle " Bayan, eğer ev cinime karşı saygısızlık yapmaya cüret ederseniz, buradan kovulursunuz." Hıçkırıklarla ağlayan cin bacaklarına yapışmıştı.

Madeleine hızlı bir el hareketiyle ona küçük bir tokat attı"Foggy, hemen beni bırak! " Arkasından duyulan kahkahalar yükselmişti. Hiçbir şey demeden çıkışa yönelerek siyah çantasını aldı. Burada durmaya hiç niyeti yoktu. Nasıl insanlar vardı. Ama Foggy'e söylediklerinde haklıydı. Foggy ondan çok daha zekiydi. Kadının bugün buradan gitmesini dileyerek kapıyı hızla çarptı. Sessizce yolda yürürken içinden kötü bir his vardı. Takip ediliyormuş gibiydi. Arkasını dönüp baktığında kimseyi görememişti. Ama ağacın kenarında bir yüz, hızla adamın yanına cisimlenerek asasını tehditkar bir biçimde ona uzattı. "Sihir bakanının tayfalarından Charlie, ne cüretle beni takip ediyorsun." Dedi soğuk bir edayla ama sakince " Ah bayan Mitt bunu bakanımız istedi. Tıpkı-" Diyordu ki Madeleine onun sözünü kesti. " Dumbledore gibi değil mi? Diğer müdirelerinde peşinde varlar değil mi? Aptal bir büyücüyle beni denk tutuyorsun öyle mi? Dumbledore'a denk o kadar insan var ki. Biri Karanlık Lord" Dedi.Charlie konuşmaya devam etti. "Evet. Bayan bence siz ve ablanızda-" Madeleine adama sakince baktı. " Yalakalığın lüzumu yok Charlie beni takip etmemeliydin. Avada Kedavra" Lanet ağzından çıktıktan sonra kırmızı bir ışın Charlie'ye vurmuştu. Adam kukla misali yere çakılmıştı.

Az sonra St Mungo'nun önündeydi. Kapıyı aralayarak içeriye süzüldü. Sessizce bir odaya süzüldü. Henüz kimse gelmemişti.

Y'ne güneşli bir gündü. Hiily gözlerini açığında çoğunlukla koyu rnnklerden oluşmuş yatak örtüsünü yüzüne kadar kapamıştı. sonra kalktı. Pencereye doğru ilerledi. odaya ışık girmesin diye perdenin altına taktığı güneşlik denilen şeyi bir hareketle açıverdi. Açtığı gibi güneş ışıkları yüzüne vurdu. hemen arkasını dönerek tam karşısında bulunan kahverengi dolabının yanına giderek dolabını açtı ve üstüne kırmızı renkteki elbisesini giydi. Sonra Hilly sarı ve uzun olan saçları tarıdı ve odasından çıktı. etrafta tablolar ve kendi resimleri vardı. Kendi odasına giden koridoruda kendi resimleriyle doldurmuştu. koridorun sonuna geldiğine ilerledi ve yukarıdan salona baktı. Kahvvaltı çoktan hazırlanmıştı. Biran önce kahvaltısını yapıp önemli bir işi vardı. Oraya gidecekti. Merdivenlerden ağır adımlarla iniyordu. İnerkende yanda bulunan aile resimlerine bakıyordu. İnerken yerde bulunan küçük, kahverengiye boyanmış bir kutuya çarpmıştı. Askalsın düşüyordu. ''Ay aksi. Bu kutuyu kim koydu burayâ'' diye bağırdı. Etrafındakilerden cevap gelmemişti. ''Hmm demek kimse koymadı..'' diyerek kutuyu yerden alıp kapının önüne doğru fırlattı. Kutu açıldığında havaya kağıtlar uçuştu. Hilly bu kağıtların ne olduğunu merak ederek hızlıca merdivenlerden indi ve kutunun yanına gitti. Kağıtların birini aldı ve okumaya başladı. Saçma sapan şeylerdi.''Elina hemen temizle buraları. Bu ne saçma sapan şeyler. Sabah sabah yine sinirim bozuldu.'' dedi. Elina Malikanelerinin hizmetçisiydi. Elina'nın yüzüne baktı ve sinirli sinirli kahvaltı masasına oturdu. Konuşmasız bir kahvaltı geçirdi.Kahvaltısı bittikten sonra elindeki kullanmadığı peçeteyi oturduğu sandalyenin önüne fırlattı. Kapının yanına gitti. Çantasından birşeyler aldıktan sonra dışarı çıktı. Kapının tam yanında bulunan ''miyav''layan kedielr gördü ve ''Iyy çekilin pis kediler.. Iyyhh'' diyerek bahçe kapısının yanına gidip dışşarıya çıktı.

Yodla yürürken sanki arkasından biri takip ediyormuş gibi geliyordu. Ama arkasına döndüğünde hiç kimseyi göremiyordu. Ama birinin onu takip ettiğinden amindi. Buna alırmayarak St. Mungo'a doğru yol aldı. St Mungo'ya az bir yol kaldığında son dönemeçten dönerken arkasına baktığında sihir bakanlığında sihir bakanına çalışan züppe bir adamı görmüştü. Onun adını bilmiyordu.. Yanına giderek: ''Neden beni takip ediyosun?'' diye Sordu. Züppe adam: ''Şeyy..'' diyordu. Hilly dinlemeden. ''Kes.. Anladım.. Seni bakan görevlendirdi. Ama sen bu görevi yerine geitiremiceksin züppe. Şimdi beni takip etmeyi Bırak.'' dedi. Kahkaha atarak St.Mungo'nun yanına geldi. Sessiz ve etrafına bakınarak içeriye girdi. Onu kimsenin görmesini istemiyordu.Özel bir görüşmeydi.

Oldukça sıcak bir geceydi..Londra'nın nemiyle beraber bu sıcaklık insanı delirtebilirdi..Ama Lord sıcağı seviyordu..Ona kalsa heryeri cehenneme döndürerek yaşamayı seçicekti.. Aslında amacıda buydu..Şuanki sıcaklık ona huzur veriyordu.. Kendini rahat hissediyordu.. Elindeki asası sımsıkı duruyordu ve yere bakıyordu.. At adamları bu saatte ziyarete gitmek belki normal bir büyücü için delice olabilirdi ama Lord için fark etmezdi..Uzun süren bir yolculuğun ardından at adamların sesleri Lord'un kulağına gelmeye başladı..Sıcaklık bir yandan huzur versede bir yandan da sabrı yok ediyordu.. Karanlık Lord direk at adamların aralarına daldı..Şaşkına dönen at adamlar ilk önce ne yapacaklarını şaşırdılar..Daha sonra bir yerde toplanarak yayları gerilmiş bir şekilde beklemeye başladılar..

--Sizin ayağınıza kadar gelme lütfunu gösterdim..Sizi savaşta yanımda istiyorum..

En öndeki at adam birden gülmeye başladı..Ardından diğerleri de ona eşlik etti..Lord ise sinsi ve acımasız bir şekilde onlara bakıyordu..Asasını kaldırmasıyla birlikte at adaların lideri yere düştü ve acı içinde kıvranarak haykırmaya başladı..Diğerleri ise yayları dahada germişler kararsızlık içinde ne yapacaklarını bilemiyorlardı..İçlerinden birisi okunu gönderdi fakat Karanlık Lord boşta olan eliyle bu oku yok etti..Hepsi birden şaşkınlıkla bir adım gerilediler..İçlerinden birisi ''Yeter artık'' diye haykırana kadar yerdeki lider acı çekmeye devam etti..Lord haykıran at adama baktı..Belli ki liderin oğluydu..Yani onunda sözü geçiyordu.. ''Bunu düşünücez'' ..Lord'daki o sinsi bakışlar daha da canlandı..

--Bir hafta sonra sizi görmeye tekrar gelicem..

Birden yok oldu ve buharlaştı..Eskiden durduğu yerde şimdi sadece karanlık bir örtü vardı..Rüzgara karışarak yok olup gitti..Bir şeyler içindeki enerjiyi arttırıyordu..Sanki bir yerlerde kötülük daha da canlanmıştı..Nasılda unuturdu..St.Mungo'ya doğru yöneldi..Yaklaşık yarım saat sonra hastanenin bulunduğu Diagon sokağına geldi..Etraftakiler çok ürkmüşe benziyorlardı..Ama kimse bir şey yapmıyordu..Zaten çoğu dükkan kapanmıştı ve açık olanların geneli Ölüm Yiyenler tarafından satın alınmıştı..Lord hiç tereddüt etmeden hastahanenin kapısını havaya uçurdu..İçeride kimse yoktu..Sadece bir silüet görünüyordu o da yerde ölece yatan bir insan cesetiydi..Müridleri görevlerini yerine getirmişlerdi..En önemli iki müridi ise hala burdaydılar..Lord önüne gelen ilk kapıyı araladı..İçeri de iki sağdık hizmetkârını gördü..Onlara yeteri kadar yakınlaştıktan sonra önlerinde ölece durdu..İkisi de süzmeye başladı..

Karanlık Lord'u beklerken ablasıyla küçük bir sohbete başlamışlardı Onun da arkasına adam takmışlardı. Bakanlık fazla ileriye gidiyordu arıtk, casus öldürmekle iyi yaptığına emindi artık, ama ablası öldürmemişti. Bakanlık çalışanı hala hayattaydı. Belki de onların buraya geldiğini öğrenmişti. O zaman ne olacaktı? Bakanlık bu kadar ölüm yiyeni asla yenemezdi. Koruma büyülerine ihtiyaçları yoktu. Zaten gelince savaşmaya hazırlardı. Onlarca ölüm yiyeni birkaç müdire ve arkadaşları mı yok edecekti. Hafifçe kıkırdadı. Hogwarts'a gidince, bu ortamlardan o kadar uzak kalacaklardı ki... Hala neden ölüm yiyenlerden olduğunu anlamıyordu. İylik... İçinde yatan iyilik kötülük daha kuvvetliydi. Ama o ablasıyla düşman olmamak için iyiliği dışarıya çıkarmıyordu. Kapı açılmıştı. İçeriye beyaz teni, kırmızı gözleriyle Karanlık Lord girmişti. Cissa yüzüne gerçek bir gülümseme yerleştirerek efendisine baktı. Cübbesinin cebinden çıkardığı asayla pencereyi araladı. Hava çok sıcak olduğunudan terlemişti. Karanlık Lord içeriye girince daha da gerilmişti. Tereddütlü bir sesle "Lordum. Bakanlık peşimize adam taktı. Ben kendi peşimdekini yok ettim. Şu, bakanın en sadık yardımcılarından Esrar dairesi çalşanı Charlie Konzelt..."Dedi. Hala adamı öldürmenin tereddütü vardı üzerinde, öldürmek düşününce kötü geliyordu. Yirmi yaşında ki genç bir kız nasıl bu kadar kötülük işlemişti? Hala inanamıyordu. Kaçırdığı gözleri camdan dışarıya sabitlendi. Kötü şeyler olduğunu belli eden kuşlar etrafta dolanıyordu. Azkabana tıkılabilir miydi? Umursamadan sırıttı. Muggle doğumlular için birkaç belge yürütmeye götürmek istiyordu. Muggle'lardan her zman nefret etmişti. ONlardan nasıl büyücü olduğuna hep şaşıp kalmıştı. Sinirle omuz silkerek etrafa bakınmaya başladı...

Hilly Lord'u beklerken etraftaki eşyalara baktı. Hepsi eski püsküydü. Sorna aklına bakanlık tarafından peşine takılan adam geldi. Öldürmemesi kötü olmuştu. Ama Lor ile burda toplantı yapacağımızı bilemezdi. ''Ama ya takip ederse?'' diye mırıldandı. Sonra:'' Aman züppe bir yardımcı. Ne olacakki biz burdayken.'' dedi. Bakanlık artık haddini biraz aşıyordu. Ne demek ti ya bir büyücünün hemde Hogwarts Akademisinin Müdiresinin peşine adam takmak. Hilly ona gününü gösterirdi ma bu büyük tepki uyandırırdı.Olmazdı. Sonra Mad'a döndü. Oda bekleyiş içerisindeydi. Sonra birden odanın içinde bir karartı oluştu. Lord Gelmişti. İlk baş Mad konuştu. Daha sonra Hilly:''Efendim benim peşime takılan züppeyi ben öldürmedim'' dedi. Başı öe eğikti. Sonra birden kapı açıldı.

Tam karşılarında Hilly'nin peşine takılan züppe kapıdan içeriye girdi. ''Lord Voldemort'' dedi Korkarak... Sonra Hilly: ''Sen çok fazla olmaya başladın züppe. Her işe o iyi burnunu çok sokuyorsun. Ama herşeyin bir bedeli vardır..'' dedi ve kahkaha atarak asasını aldı.Adama döndü ve herzamanki gibi göz kırparak: ''Avada Kedavra'' dedi.

Züppe ölmüştü. Hilly doğru olanı yapmıştı. Çünkü yoksa bakana gidip herşeyi anlatırdı yalaka şey..Ama bir günde iki ölüm.. Hemde ikiside Müdirelerin peşine takılan bakan yalakaları. Bakan bundan şüphelenebilirdi.

RP Rp dışı:: Karanlık Lady'de yazabilir...